Ε Λ Ε Η Μ Ο Σ Υ Ν Η

Γιε μου, κόρη μου,

Γιατί σου έδωσα τη ζωή, αν δεν ήταν να συμπληρώσεις τη ζωή εκείνων που έπλασα πριν από εσένα;

Γιατί σ’ έκανα να βλέπεις και ν’ ακούς, αν δεν ήταν για να συμπληρώσεις την όραση και ακοή των τέκνων μου που γεννήθηκαν πριν από σένα;

Γιατί σου έδωσα το λόγο, αν δεν ήταν για να τελειοποιήσεις την έκφραση της επιθυμίας όλων εκείνων που λέγονται τέκνα μου;

Γιατί σου έδωσα το φως, αν επρόκειτο να το αποκρύψεις από τις ανήσυχες ψυχές ανάμεσα στις οποίες σ’ έχω τοποθετήσει;

Γιατί σου έδωσα τη δύναμη της επιβολής, αν δεν ήταν για να επιβάλλεις την ισορροπία στα όντα που σε περικυκλώνουν;

Γιατί τέκνο μου σ’ αγάπησα; Για να μισήσεις τους άλλους;

Γιατί άφησα να πάλλει μέσα στην ψυχή σου το αίσθημα της ευτυχίας, αν δεν ήταν για να επιδοθείς στη διανομή του γύρω σου;

Γιατί σου έδωσα την πρώτη μορφή, αν επρόκειτο να την παραμορφώσεις στην επαφή σου με τη ζωή;

Γιατί σου έδωσα την ιδέα, αν δεν επρόκειτο να την κάνεις να καρποφορήσει;

Γιε μου, κόρη μου:

Είστε άτομα που ένα – ένα ξεφεύγετε από εμένα και έρχεστε στη γη για ν’ ανασχηματίσετε τη ζωή μου με το σύνολο σας και την αρμονία σας. Γιατί λοιπόν η σύγχυση αυτή;

Γιατί λοιπόν η άγνοια που δείχνετε ο ένας προς τον άλλο, αφού όλοι είστε ένας και μόνος και προέρχεστε από εμένα; Δεν είμαι μόνο Μητέρα σας, αλλά είμαι εσείς οι ίδιοι. Δεν είστε μόνο γιοι και κόρες μου, αλλά Εγώ η ίδια.

Το καθετί σ’ εμένα είναι αρμονία, αγάπη, γαλήνη και τίποτε δεν έρχεται να εμποδίσει την κανονική και ήσυχη ροή της αιώνιας ζωής μου.

Γιατί λοιπόν μεταξύ σας, αφού είστε Εγώ η ίδια, η πάλη μαίνεται και η οργή κυριαρχεί; Το μίσος αντικαθιστά την αγάπη, η ισχύς πρωτεύει της ιδέας, την οποία και αρνείται και μερικές φορές ο θάνατος φανερώνεται σαν μια φροντίδα στο σύνολό σας, στην ανθρωπότητά σας, που δεν είναι άλλο παρά το σώμα μου πάνω στη γη.

Όλα αυτά γίνονται γιατί δεν θέλετε διόλου να δώσετε στους άλλους και να κάνετε γι’ αυτούς ό,τι Εγώ έδωσα και έκανα σ’ εσάς.

Πόσο τυφλοί είστε. Εκείνο που αρνείστε στους άλλους, το αρνείστε στον εαυτόν σας, κι εκείνο που στερείτε στους άλλους, το στερείτε στον εαυτό σας.

Φυλάγετε, την ελπίδα και την πίστη, χωρίς να θέλετε να τις μεταδώσετε στους άλλους και γι’ αυτό πνίγεστε και πεθαίνετε.

Τέκνα μου, όταν οι φονιάδες της ζωής μου έρχονται να καταστρέψουν τη δική σας, απομακρυνθείτε σχηματίζοντας κενό γύρω τους, γιατί αυτοί για να κρύψουν τα εγκλήματά τους και να τα συγκαλύψουν με την ηθική, έχουν εφεύρει μια λέξη που ονομάζεται συμφέρον.

Το συμφέρον γίνεται η αφορμή της διαφωνίας, το συμφέρον γίνεται η αφορμή του πολέμου, το συμφέρον αγιάζει τους σκοπούς του εγωισμού και της άρνησης, το συμφέρον είναι ο ελεεινός δαίμονας που πλάστηκε από την παρακμασμένη διάνοια των ανθρώπων.

Το συμφέρον είναι η μάστιγα που μαστίζετε τις σάρκες σας κι επίσης, είναι η ζωντανή και αιώνια απόδειξη της δυσαρμονίας.

Τι σημαίνει συμφέρον, όταν όλοι είστε ένας και μόνος και τι σημαίνει το Εγώ στη ζωή, όταν το Εγώ αυτό απαρνείται τον εαυτό του;

Το συμφέρον του ενός μήπως δεν είναι και συμφέρον του άλλου; Όταν δύο συμφέροντα είναι αντιμέτωπα, δεν είναι αυτό μια απόδειξη δυσαρμονίας μεταξύ σας;

Ιδού, τέκνα μου, η πλάνη μέσα στην οποία παίζει ο σημερινός άνθρωπος.

Εσύ που είσαι ο εκλεκτός μου και με κατανόησες, πράξε για εκείνους ότι Εγώ έπραξα για σένα, κι εκείνο που γι’ αυτούς θα είναι ευεργέτημα, για σένα θα είναι ε λ ε η μ ο σ ύ ν η.

Όταν η ελεημοσύνη, βασιλέψει στη γη, τα ισχυρά ρεύματα της ελπίδας και της πίστης που χύνονται από τους μητρικούς μου κόλπους, θα ξανάρθουν σ’ εμένα πολύ πιο δυνατά, με την ενέργεια της δικής σας ελεημοσύνης και τότε Εγώ θα ζήσω μέσα σας όπως εσείς ζείτε μέσα Μου.