ΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΚΡΙΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ
ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΑΣ

Όλα τα δημιουργήματα και όλες οι ενέργειες και λειτουργίες της φύσης, έχουν ένα σκοπό και όλοι οι σκοποί συνολικά συγκλίνουν στο γενικό σκοπό του Κόσμου. Ο σκοπός δε κάθε δημιουργήματος, φαίνεται από τη σύσταση και λειτουργία του και ανάλογα το κάθε δημιούργημα τοποθετείται στη γενική τάξη του κόσμου.

Έτσι λοιπόν και το Τάγμα του Κρίνου και του Αετού, είναι ένα ηθικό οικοδόμημα, βασιζόμενο σε μύηση, η οποία, ως προερχομένη από μια ανώτερη αποκάλυψη, είναι διδασκαλία, που δεν έχει ως μόνο σκοπό να γνωρίσει στον ενδιαφερόμενο τις υπερβατικές αλήθειες, αλλά πρωτίστως να του προκαλέσει αισθητή μεταμόρφωση, τόσο από υλικής, όσο και από ηθικής και πνευματικής απόψεως, ώστε κάθε μυημένος να αναγεννήσει την προσωπικότητά του.

Το Τάγμα του Κρίνου και του Αετού συστήθηκε με Ανώτερη Εντολή, η διδασκαλία του απορρέει από την Αλήθεια και βασίζεται στους νόμους της φύσης και σε Θείους νόμους και καταστάσεις ( π.χ. Ελευθερία, Αμοιβαιότητα ) και όχι σε πρόσκαιρες ανθρώπινες συλλήψεις, θεωρίες και ιδεολογίες.

Το μέτρο της Αλήθειας που έρχεται να καλύψει με το Έργο Του, είναι ανάλογο με το μέγεθος της ανάγκης που πρόκειται να ικανοποιήσει και η ανάγκη αυτή είναι, όχι μόνον μεγάλη και σπουδαία, αλλά είναι η ίδια η βάση της ανθρώπινης υπάρξεως. Το Τάγμα του Κρίνου και του Αετού, έχει ως Έργο να καθοδηγήσει τον άνθρωπο στην Αλήθεια, η οποία στον καθένα μας πηγάζει από μέσα του, γιατί μέσα σε όλους βρίσκεται ο Θεός, η Αλήθεια αυτή καθ’ εαυτή.

Το Έργο του λοιπόν, εκφράζει το θέλημα του Θεού για μια ριζική και αποτελεσματική βοήθεια στον άνθρωπο, όπως, μέσω της ατομικής του αναγέννησης, επανέλθει στην κανονική του κατάσταση, για να διαχυθεί έτσι στις ψυχές των ανθρώπων η αγάπη και η αλληλεγγύη, ώστε να δημιουργηθούν οι ανάλογες συνθήκες κοινωνικής ζωής κι αυτό δεν είναι θέμα καθήκοντος, αλλά όρος ανθρώπινης ζωής.

Αυτή είναι η επιτομή των φιλοσοφικών και κοινωνικών αναλύσεων για την ανόρθωση της κοινωνίας και ταυτόχρονα η υπόδειξη όλων των αιτιών του κακού σ’ αυτούς που πράττουν το κακό ηθελημένα ή αθέλητα, αλλά και σ’ αυτούς που το υφίστανται, το ανέχονται, το υιοθετούν ή το συντηρούν και το διαιωνίζουν.

Διότι μόνον με τη σταδιακή του απελευθέρωση από όλα τα επίκτητα νοητικά και ηθικά βάρη και δεσμά, ο άνθρωπος μπορεί να ακολουθήσει την οδό της αγάπης με την οποία θα βρει τη δικαιοσύνη, την ευθύτητα και την καλοσύνη για να μπορέσει να προσφέρει τα αγαθά του πνεύματος και της ψυχής του στους συνανθρώπους του με αμεροληψία, αλτρουισμό και ανιδιοτέλεια.

Αυτή είναι η μεγαλειώδης σύλληψη της Ιδρύτριας του Κριναετού, ο μεγαλειώδης σκοπός της μυήσεώς της, ο οποίος σκοπός, με τη σωστή σταδιακή διαπαιδαγώγηση του ανθρώπου, θα γίνει πραγματικότητα για να αποτραπεί η επιβολή και η ανελέητη συμπεριφορά του ισχυρού προς τον αδύναμο.

Ο σκοπός του Κριναετού είναι πράγματι μεγαλειώδης, το Τάγμα του Κριναετού όμως, δεν παύει να είναι ένας συμβατικός συνεταιρισμός με βάση το άτομο, καθώς η προσωπικότητά μας είναι ατομική και όχι ομαδική. Το ότι είμαστε άνθρωποι εδώ κάτω στο υλικό επίπεδο, όπου η κυριαρχία του πνεύματος είναι σχετική, φυσικό είναι να δημιουργεί και μεταπτώσεις.

Τέτοιου είδους μεταπτώσεις, δυστυχώς δεν απέφυγε και το Τάγμα του Κρίνου και του Αετού στην υπερ-εκατονταετή πορεία του. Οι μεταπτώσεις αυτές δεν του επέτρεψαν να παραμείνει αλώβητο στην αρχική ενιαία του μορφή, λόγω του ότι, οι ταγμένοι να το υπηρετούν και να προασπίζουν την ενότητά του, επέτρεψαν να υπεισέλθουν εντός του, πρόσωπα, πρακτικές και συμπεριφορές, οι οποίες, κάθε άλλο παρά σύμφωνες με την Κριναετική παράδοση ήταν, με συνέπεια την απομάκρυνση, το διαχωρισμό και τελικά τη διάσπασή του.

Οι άνθρωποι, γενικά σε κάθε εποχή, έχουμε συνηθίσει να απλοποιούμε τα πράγματα και να αδιαφορούμε για την αλήθεια της εσωτερικής μυητικής παράδοσης ισχυριζόμενοι ότι είναι αρκετό να υπάρχει μια βάση κοινής αποδοχής και ότι όλα τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες. Κι αυτό δεν είναι καθόλου περίεργο, μια και οι καθαροί ορθολογιστές κάθε εποχής καθιστούν τον εαυτό τους κριτή και τον ορθολογισμό τους κριτήριο για την αποκαλυμμένη Κριναετική δοξασία. Μη μας διαφεύγει όμως ότι από μόνος του ο ορθολογισμός, με την έπαρση που δημιουργεί η εμπιστοσύνη στο λογικό και τη σκέψη του ανθρώπου, είναι εκείνος που ύπουλα μας αποκόπτει από την εσωτερική μυητική Aλήθεια.

Εκείνο επομένως που έχει βασική σημασία για το Τάγμα του Κρίνου και του Αετού, είναι η διαφύλαξη της μυητικής δοξασίας και αλήθειας του ανόθευτης, όπως την παρέλαβε κι αυτό είναι το κύριο μέλημα του Σχηματισμού μας κι αυτό πρέπει να αποτελεί το κύριο όπλο κάθε αφοσιωμένου μέλους του κατά της πλάνης που το επιβουλεύεται για να το απομακρύνει από την Αλήθεια.

Η προσπάθεια όμως της ανάνηψης, ουδέποτε έλειψε από τις αγνές ψυχές των πιστών και αφοσιωμένων μελών Του. Αποτέλεσμα της προσπάθειας αυτής, είναι η δημιουργία και η ύπαρξη του Σχηματισμού μας. Πυξίδα στην προς τα άνω πορεία του Τάγματος ήταν, είναι και επιβάλλεται να είναι η διδασκαλία, όπως ακριβώς μας δόθηκε από τους Σεβαστούς μας Διδασκάλους, χωρίς προσμίξεις, αλλοιώσεις και προσωπικές θεωρήσεις από τους κατά καιρούς εμφανιζόμενους φωστήρες. Ομοίως, τα τυπικά και τα τελετικά, ο Καταστατικός του Χάρτης, οι νόμοι και οι κανονισμοί που διέπουν την οργάνωσή του, επιβάλλεται να παραμένουν αναλλοίωτοι, όπως ακριβώς τους θέσπισαν οι Ιδρυτές του, για να εκφράζουν συνολικά το ενιαίο της σύλληψής τους.

Ο Σχηματισμός μας θεωρούσε και θεωρεί ύψιστη ευθύνη του έναντι των Διδασκάλων, Δώρας και Δώρου, να διατηρήσει ανόθευτη και απαραχάρακτη την παρακαταθήκη τους. Η ευθύνη μας αυτή, για τη διαφύλαξη της δοξασίας Τους, μέσα από την Κριναετική παράδοση, δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, αλλά είναι η παράδοση της μυητικής αλήθειας ακεραίας δια μέσου των αιώνων.

Τούτο έχοντας ως οδηγό, ο Σχηματισμός μας, από της ιδρύσεώς του, δεν ανέχθηκε και δεν μπορεί να ανεχθεί συμβιβασμούς σε βάρος της ορθής-δόξας, διότι διαφορετικά ο κίνδυνος να νοθευτεί και να χαθεί η μυητική ταυτότητα του Κριναετού, είναι υπαρκτός.

Ο μερισμός και η επιλεκτική εφαρμογή αρχών, κανόνων και νόμων, δεν επιτυγχάνουν τίποτε άλλο παρά να απομακρύνουν από την παραδεδομένη Κριναετική δοξασία και στην ουσία ναι μεν να μην απορρίπτουν την αποκάλυψη και το κύρος των Ιδρυτών και Σεβαστών Διδασκάλων, αλλά όμως και να μην τους αποδέχονται ολοκληρωτικά.

Αυτό ακριβώς είναι και το σημείο που διασπά την ενότητα του Τάγματος κι αυτό ομοίως είναι το στοιχείο και η ειδοποιός διαφορά που διακρίνει το Σχηματισμό μας από τους άλλους Σχηματισμούς του Τάγματος του Κρίνου και του Αετού. Διότι, αν υπάρχει αδιαφορία, όσον αφορά τη διαφύλαξη και διατήρηση ανόθευτης της Κριναετικής δοξασίας, τότε το Τάγμα του Κρίνου και του Αετού παύει να είναι το σώμα Εκείνων, οι οποίοι το ίδρυσαν για να εκπληρώσουν το ανώτερο ιδεώδες Τους και καθίσταται ένας ανθρώπινος οργανισμός που σκοπό έχει να βοηθήσει στην επίτευξη ανθρωπιστικών στόχων, οι οποίοι καμιά σχέση δεν έχουν με τον αρχικό σκοπό του.

Ο συνεπής μυημένος του Κριναετού κάθε εποχής, οφείλει να δεχθεί όλα όσα μας αποκάλυψαν οι Ιδρυτές Του κι αυτά να παραδώσει ανόθευτα στους επερχόμενους, όχι ως ένα «μίνιμουμ», αλλά το «όλο», διότι στην ολότητα και ακεραιότητα της Κριναετικής Ταγματικής δοξασίας, διασώζεται η καθολικότητα της Εωνικής αλήθειας.