Τι σημαίνει Αυτογνωσία και τι περιλαμβάνει; Μπορούμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας; Οι μέθοδοι, τα κλειδιά, οι νόμοι που χρειάζεται να ενεργοποιήσουμε! Ποια η σχέση της με την δημιουργία της Προσωπικότητας; Γιατί επιδιώκουμε την Αυτογνωσία, ποιος ο απώτερος και ανώτερος σκοπός της;
Κατευθύνσεις πρακτικής εφαρμογής για την προσωπική μας εξέλιξη, βασιζόμενοι στον έμφυτο χαρακτήρα μας, που είναι το πρόπλασμα της προσωπικότητάς μας και οι απαραίτητες εφαρμογές ώστε να ανεβάσουμε το επίπεδο της συνειδητότητάς μας.
Τι απεικονίζουν οι μετρήσεις του Χώρου και του Χρόνου και πως κατανοούμε αυτές τις έννοιες; Από τι αποτελείται η σύνθεση της Δημιουργίας. Που είναι και που δεν είναι υπαρκτός ο Χώρος και ο Χρόνος. Ποια είναι η τριαδοποίηση του Χρόνου. Ποια είναι τα στάδια της Συνείδησης και η σχέση των με τον Χρόνο.
H παραπλάνηση του Νοός μας. Ποιο είναι το αίτιο της νοητικής μας παραπλάνησης και ποια η θέση μας; Τι είναι νοητική παραπλάνηση και ποιο το επακόλουθό της; Θα προσπαθήσουμε, να διευρύνουμε την διάνοια και την κατανόησή μας επί του θέματος «της Πλάνης» γενικότερα, παρεμβάλλοντας αναφορές της διδασκαλίας του Κριναετού.
Αντί να στραφούμε πρώτα στον εαυτό μας, να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να διορθώσουμε ελαττώματα και πλάνες, κάνουμε το αντίθετο. Είμαστε αυστηροί κριτές των πράξεών μας; Έχουμε δικαίωμα να κρίνουμε τους συνανθρώπους μας από τις πράξεις τους; Ασκούμε την κρίση μας αμερόληπτα; Έχει ο άνθρωπος συνείδηση των πράξεων του ή όχι;
Ο κάθε άνθρωπος, όχι απλώς έχει την δυνατότητα, αλλά οφείλει να γνωρίσει τον εαυτό του. Να γνωρίσει τα προτερήματα και τα ελαττώματά του, τα ταλέντα του, της κλίσεις του, τις ροπές του. Πως η Αυτογνωσία και η Αυτοδιδαχή μας οδηγούν στο να βρούμε τον εσωτερικό μας Διδάσκαλο.
Το Τάγμα του Κρίνου και του Αετού είναι μία Μυητική Συσσωμάτωση και όχι μία φιλοσοφική εταιρία. Γιατί Μύηση σημαίνει, ότι προσπαθώ να γίνω κάτι και όχι απλά και μόνο να μάθω κάτι. Αυτό που παρέχει ο Κριναετός στον άνθρωπο, ανιδιοτελώς, είναι τα εργαλεία και τα εφόδια για να εξελιχθεί, να δημιουργήσει Ηθική Προσωπικότητα.
Μήπως η επικοινωνία των ανθρώπων είναι προβληματική και από μέσον συνεννόησης έχει παρεκτραπεί και αποτελεί πρώτης τάξεως εργαλείο καθοδήγησης, παραπληροφόρησης, ασυνεννοησίας, κυριαρχίας και δυνάστευσης; Το μήνυμα που εκπέμπεται εξυπηρετεί τον σκοπό μετάδοσής του; Είμαστε εκπαιδευμένοι ως ομιλητές ή ακροατές;